W czterodniowej próbie opanowania indyjskiej kuchni z matką w południowych Indiach, Lottie Gross uczy się o wiele więcej niż po prostu jak obsłużyć najlepszą masalę …
"Wiesz, dlaczego nazywam to świętem gotowania? Gotowanie dla ciebie, wakacje dla mnie!" Jacob śmieje się, gdy patrzy, jak wyciskam makaron ryżowy przez mosiężną prasę. Pocimy się podczas ostatniej sesji kulinarnej naszej czterodniowej rezydencji w Pimenta Spice Farms i wcale nie było to święto.
Rozlokowany na zboczach wzgórz Maniyanthadam w Kerali, około 55 km od Kōchi, Pimenta (lub znanych farm Haritha) jest oazą spokoju od turystycznego centrum Fort Cochin i chaosu miasta Ernakulam. Najbliższe miasto na farmie, Kadalikad, nie znajduje się dokładnie na szlaku turystycznym, ale jest tak samo - o ile nie bardziej - fascynujące niż gdziekolwiek można odkryć w tym zielonym i wilgotnym regionie południowych Indii.
Fotografia Lottie Gross © 2014
Przyjechaliśmy w czwartek na pyszny lunch jajeczny z masala we wspólnym salonie / jadalni w Pimenta i wycieczkę po lokalnym supermarkecie, aby zapoznać się z składnikami, które chcemy podsmażyć, opiekać i gotować przez kilka następnych dni. Wzięliśmy trochę warzyw z przydrożnej straganu z dość imponującą gamą zieleni i wróciliśmy do kuchni, aby zacząć naszą pierwszą lekcję gotowania indyjskiego.
Bez jego asystenta - który wyjechał, by wyjść za mąż zaledwie kilka dni przed naszym przybyciem - aby pomóc w przygotowaniu, początkowo Jakub wydawał się niezorganizowany; Siekająca cebula nie była dokładnie jego fortem i nie wydawał się wiedzieć, gdzie wszystko jest przechowywane. Później stało się jasne, że jest on niewiarygodnie metodycznym mężczyzną i przestrzega pewnych rygorystycznych zasad w swojej dobrze wyposażonej kuchni.
Jakub nauczył nas, jak traktować różne nasiona i przyprawy, do czego służy i co robić, gdy wszystko pójdzie nie tak. Nawet dla wytrawnego kucharza (moja matka, oczywiście, nie ja), trzeba było nauczyć się nowych lekcji i pokonać płotki (podobnie jak te nieznośne makarony ryżowe).
Wspólnie spędziliśmy około piętnaście godzin w kuchni, siekamy, smażymy i intensywnie mieszamy, aby podać nam najbardziej smakowite i satysfakcjonujące dania, których resztki zostały później przekazane matce Jacoba dla dalszej analizy - i najwyraźniej nie wszystkie były złe !
Fotografia Lottie Gross © 2014
Ale ta kwatera nie dotyczyła jedzenia. Podczas gdy Pimenta sprzedaje się jako wakacje kulinarne, jest w nim o wiele więcej niż niewolnictwo nad gorącym piecem. Na początek farma to w rzeczywistości eko-schronienie - od podgrzanej przez wodę wody pochodzącej z naturalnego źródła Pimenta, po rodzimą kawę i banany, które spożyliśmy na śniadanie. Jacob ma pasję do wszystkiego, co jest zrównoważone; kupuje ananasy bezpośrednio od miejscowych rolników, a nawet ma ręczniki łazienkowe do swoich przepięknych bungalowów gości, które zostały zamówione przez jedną z niewielu fabryk bawełny w okolicy, gdzie mężczyźni w małym magazynie całymi dniami krzątają się za pomocą ręcznych krosien.
Mieszkając w okolicy przez większość swojego życia - gospodarstwo było jego domem rodzinnym, który odziedziczył po ojcu w młodym wieku - Jacob jest dobrze skory do życia, więc pokazał nam stronę indyjskiego życia, o którym nawet nie pomyśleliśmy. Widzieliśmy gumę z drzew na plantacjach i odwiedziliśmy małą fabrykę, w której tysiące kolorowych gumek leżało na podłodze, suszonych na gotowo do pakowania i dystrybucji. Spotkaliśmy ludzi, którzy zrobili nasze ulubione indyjskie przekąski, od chipsów bananowych po mix Bombay, i spędziliśmy cały poranek na czacie z ludźmi, którzy malują te słynne kolorowe pojazdy, które czają się wzdłuż wszystkich indyjskich dróg: ciężarówek.
Każde państwo ma swój własny projekt malowania ciężarówek, a Kadalikad to miejsce narodzin złożonego, kolorowego stylu Kerali. Rozpoczęty przez przypadek w latach 60-tych, kiedy właściciel tej lakierni spóźnił się na dostawę ciężarówki i chciał zaimponować swojemu klientowi, ten krzykliwy projekt można teraz zobaczyć na większości ciężarówek w regionie.
"Trzeba to robić co roku" - wyjaśnił Jacob. "Podobnie jak w przypadku prawa obowiązkowe jest malowanie ciężarówki. Ale to też jest duma. Jeśli chcesz, aby słoń był dumą, posiadanie dużej, pięknej i jasnej ciężarówki w twoim domu również jest sprawą dumy. "Ciężarówki wchodzą do sklepu jako puste płótno, a dwa tygodnie później zostaną wypędzone przez dumę właścicieli - chętni, by pokazać innym swoim kolorom innych kierowców na autostradach.
Fotografia Lottie Gross © 2014
Po powrocie do kuchni Jacoba, w końcu wygotowałem ostatni z makaronu ryżowego, wyczerpany i obolały, i przygotowujemy go na 20 minut przed podaniem. Jacob wrzuca nas do akcji, przygotowując stół na ostatni posiłek, zanim będziemy musieli wrócić do Fort Cochin, który teraz wydaje się być turystycznym miasteczkiem, który ma fałszywą powierzchowność w porównaniu do codziennego życia, którego tutaj doświadczyliśmy.
Gdy wchodzę na swój ciężko zarobiony lunch z gotowanymi kluseczkami ryżowymi z orzechami kokosowymi, dalem i sauteed kapustą, zdaję sobie sprawę, jak wiele nauczyliśmy się przez ostatnie cztery dni. Chociaż nie było to dokładnie odprężająca przerwa, odszedłem z tym, co większość ludzi ma po wakacjach: nowi przyjaciele, miłe wspomnienia i kilka dodatkowych cali w talii.
Odkryj więcej Indii, korzystając z Przewodnika po Indiach. Zarezerwuj hostele na swoją podróż i nie zapomnij kupić ubezpieczenia podróżnego przed wyjazdem.
